Náttfitt dagsins

Það er varla til neitt verra en óþægilegar náttbuxur. Eiginlega hljóta þær að stríða gegn einhverju náttúrulögmáli (og því ættu bæði eðlis- og guðfræðingar að vera uggandi yfir því að óþægilegar náttbuxur séu þrátt fyrir allt, ekki bara til, heldur algengar).

Því finnst mér, kæru tískuunnendur, betra að hafa þær vel við vöxt, og þær mega alls ekki vera þröngar í mittið.

En leiður fylgikvilli víðra náttbuxa er óhófleg sídd. Einsog ég nefndi hér í öðru bloggi má hæglega girða þær ofaní sokka, og það hentar vel á útmánuðum. En á sumrin vill maður stundum vera berfættur heima hjá sér og þá vandast málið. Ég er ekki ennþá búin að leysa þetta svo viðunandi sé, en í bili hef ég fyrir sið að stinga höndum í báða vasa og hífa þær upp þegar ég þarf að komast ferða minna.

En vindum okkur að kjarna málsins, átfitti dagsins, en þar koma of síðar náttbuxur einmitt nokkuð við sögu.


Bolur: Grænn karlmannsbolur með hvítu tré sem keyptur var á markaði í Bangkok og hljóp talsvert í þvotti. Það er skrýtin lykt af honum sem hverfur ekki þrátt fyrir ítrekaða þvotta. Ég ræð lesendum þó frá því að draga af því ályktanir um annaðhvort Bangkok eða þvottavélina mína.

Buxur: Flónelsnáttbuxur sem kærastinn fékk í jólagjöf frá tengdó. Þær eru mjög stórar, og þar af leiðandi ákjósanlegur klæðnaður. Einsog sést er síddin töluverð.

xoxo
-h