af prinsessum og hárumhirðu átta ára stúlkubarna

Hola lovers,

Ekki skil ég hvað kvenrembur eru að kvarta yfir þessum blessaða Prinsessuskóla sem er markaðssettur fyrir átta ára stúlkubörn. Því ég hef áður nefnt að það sé aldrei of snemmt fyrir stúlkur að byrja að huga að útlitinu og velta fyrir sér hvernig þær geti hámarkað útlitsgæði sín (sjá t.d. hér og hér), því þetta er enda hárrétt hjá honum Gunnari Ingvarssyni sem skrifaði athugasemd við fréttina á DV, en hann ritar: „Eins lengi og sögu herma hafa konur notað ýmis ráð til að auka fegurð sína til að gana í augun á kalmönnum. Sumar konur eru reyndar þannig að engin meðul geta gert þær ásjálegar og þær verð feministar.“

Í rauninni finnst mér ekkert eðlilegra en að stúlkubörn langi til að verða prinsessur, enda hafa prinsessur löngum verið táknmynd um kvenlega auðmýkt, fegurð og lítillæti og þær eru í raun holdgervingar alls þess sem konur ættu að vera. Því þær voru sko alls ekki haldnar þessum ranghugmyndum um eigið ágæti sem einkennir því miður margar nútímakonur, enda gerðu þær sér í flestum tilvikum fulla grein fyrir því að þrátt fyrir að deila með þeim erfðaefni, þá væru þær að sjálfsögðu miklu minna hæfar til að að stýra þjóðríkjum en feður þeirra, bræður, frændar og synir, enda erfðust krúnur yfirleitt í beinan karllegg.

Þær gerðu sér heldur engar rómantískar grillur, því hefð var fyrir því að nota þær sem gjaldmiðil í milliríkjasamskiptum og þær voru iðulega seldar í hjónabönd í skiptum fyrir landsvæði og herafla, eða svo karlmennirnir í kringum þær gætu styrkt pólitískt samband ríkja sinna og tryggt sér völd. Þannig settu þær hagsmuni eiginmanna sinna, feðra og föðurlands framar sínum eigin metnaði fyrir lífshamingju, því þær voru hin kvenlega dyggð uppmáluð.

Og þó þær þjáðust oft og tíðum af ýmsum erfðakvillum vegna innræktunar og skyldraæxlunar innan konungsfjölskylda, þá báru þær harm sinn í hljóði, því þær vissu að það að halda völdunum hjá karlmönnunum í ættinni var mikilvægara en það að vera litningagallalaus.

Prinsessur nútímans þurfa heldur ekkert að bisa við að finna sér ævistarf, eða huga að einhverjum „frama“, því það að vera táknmynd kvenlegrar auðmýktar er fullt starf, sem sýnir sig best á því að þeim almúgakonum sem gifta sig inn í konungsfjölskyldur er yfirleitt gert að segja starfi sínu lausu um leið.

Af ofansögðu má sjá að betri fyrirmynd fyrir átta ára stúlkubörn er vandfundin, og ég get satt að segja ekki ímyndað mér neina aðra fyrirmynd sem þær ættu frekar að vilja líkjast.

Ég fagna því einnig innilega að ungum stúlkum sé nú kennd hand- og fótsnyrting, því annars gætu þær verið að nota þessa útlimi til þess að gera eitthvað ógeðslegt einsog að klifra í trjám, sulla í pollum, kasta boltum eða hlaupa. Mér hefur einnig lengi þótt að hárumhirðu átta ára stúlkubarna sé afar ábótavant og því fagna ég því ákaft að einhver ætli að taka að sér að aga þær almennilega og kenna þeim að greiða sér og litgreina jafnframt hvernig litar teygjur þær ættu helst að nota í hárið á sér.

Það eina sem ég setti spurningarmerki við í sambandi við þetta námskeið var að á heimasíðunni kemur fram að þær eigi að taka með sér „holt“ nesti. Í fyrstu hélt ég að þetta væri handvömm síðuhaldara og hún hafi ætlað að slá inn „hollt“ í staðinn, en svo áttaði ég mig á því að auðvitað er henni bara umhugað um að stúlkurnar á námskeiðinu fitni ekki óhóflega og því bendir hún foreldrum á að loftrými skuli vera í nesti þeirra, t.d. rúnstykki sem búið er að fjarlægja miðjuna úr svo skorpan ein er eftir.

Ég vildi næstum því óska þess núna að ég hefði ekki farið í legnám og að ég ætti dóttur til að senda í þennan skóla.

xoxo
-h

Hér er dæmi um konu sem kann að litgreina.