xoxo
-h
Sunday, February 27, 2011
Saturday, February 26, 2011
Friday, February 25, 2011
Wednesday, February 23, 2011
Tuesday, February 22, 2011
Birni Inga sendar baráttukveðjur - gestapóstur með formála Tískubloggsins
Hola lovers,
Einsog dyggir aðdáendur Tískubloggsins vita þá hlaut ég ritstjórastöðu á Eyjunni í haust (sjá hér), einungis til að vera svipt henni fyrirvaralaust kvöldið áður en áætlað var að ég tæki til starfa (sjá hér).
Ég var að sjálfsögðu afar ósátt við þessa framkomu Eyjufólks í minn garð og sendi þeim harðort bréf (sjá hér). Allt fór þó vel að lokum, og lyktir þessa máls urðu þær að sá sem hafði sölsað undir sig ritstjórastól minn viðurkenndi ótvíræða yfirburði mína og ég fékk aðdáunarbréf frá uppáhalds Pjattrófunni minni.
Ég tók því vefritið Eyjuna nokkurn veginn í sátt, þó vissulega hafi mér sárnað svolítið framkoma þeirra.
Þegar tilkynnt var um eigendaskipti hennar nýverið sperrti ég eyrun, því auðvitað gat enginn annar en ég sjálf komið til greina sem ritstjóri hennar, fyrst valdaræninginn hafði tekið pokann sinn. En nýir eigendur virtust þó hafa aðrar hugmyndir, sem hlýtur að skýrast af því að þeir hafa einfaldlega aldrei lesið Tískubloggið og því ekki kynnst óbrigðulu tískuviti mínu, innsæi mínu í hug smáborgarans, kyngimagnaðrar hugsunar minnar og næmlegri framsetningu.
Ég skrifaði þessi mistök því á vanþekkingu þeirra og ákvað að taka þetta ekki svo nærri mér, því ég hefði hvorteðer hafnað tilboði þeirra um ritstjórastöðuna, þar eð ég er einfaldlega of hæf í stöðuna, auk þess sem Tískubloggið hyggst færa út kvíarnar og vera ekki eingöngu vefrit, heldur einnig sjónvarpsstöð, og hér munu skemmtilegri og meira spennandi hlutir eiga sér stað en munu nokkurntímann birtast á Eyjunni. Það hefði þó engu að síður verið gaman að vera boðin staðan, en ég ákvað að kæra mig kollótta og hélt áfram að vera dyggur lesandi Eyjunnar.
En þegar ég svo sá síðla kvölds í gær að þeir höfðu úthýst Pjattrófunum, uppáhaldsbloggi mínu, þá rann mér blóðið til skyldunnar og ég hafði afráðið að hafa samband við þær og bjóða þeim afnot af lögfræðiteymi mínu og bjóðast jafnvel til að senda einsog eitt harðort bréf fyrir þeirra hönd til nýs ritstjóra. Því Pjattrófurnar er ekki bara uppáhaldsheimasíðan mín, heldur hafa þær að mörgu leyti verið mér fyrirmynd og hvatning, auk þess sem þær hafa stutt dyggilega við Tískubloggið í gegnum tíðina. Og ég gæti best trúað að þær beri ekki síður hlýjar tilfinningar í minn garð, og ég efa ekki að þær horfa á mig með stolti kennarans sem fylgist með nemanda sínum taka honum sjálfum fram og ná hærra en kennarinn sjálfur hafði nokkru sinni möguleika á, eða hæfileika til.
Af framansögðu má vera ljóst að mér var vefritið Eyjan þegar hugleikin þegar mér barst svo aðsendi pistillinn sem birtist hér að neðan. Hann rímaði þó engan veginn við þær skoðanir sem ég hafði myndað mér á málinu, en það góða við önnur sjónarmið er að þau fá mann oft til að endurskoða sín eigin.
Í aðsenda pistlinum er bent á að nýir eigendur Eyjunnar séu í raun að gera metnaðarfulla tilraun til að útiloka kvenrembur (femínista) frá síðu sinni, og ég get ekki annað en lýst yfir ánægju minni með þá þróun. Þið vitið öll hvað mér finnst um þessar loðnu, ljótu, óánægðu og leiðinlegu konur.
Þegar fólk fer í krabbameinsmeðferð þá fer það oft á lyf sem drepur ekki bara veikar frumur, heldur allar frumur, þær heilbrigðu líka. Þar sem betri lyf eru því miður ekki í boði verða heilbrigðu frumurnar einfaldlega ásættanlegur (en engu síður sár) fórnarkostnaður við útrýmingu meinsins.
Nýir aðstandendur vefritsins Eyjunnar búa bersýnilega ekki yfir fínlegri meðölum til að útrýma krabbameininu sem kvenrembur (femínistar) eru, og grípa því til þess ráðs að fjarlægja allar konur af vefsíðu sinni. Ég styð þá heilshugar í því átaki, þó vissulega sé hægt að rífast um aðferðafræðina.
Úthýsing Pjattrófanna er því sár, en ásættanlegur, fórnarkostnaður við útrýmingu femínista (kvenremba) af internetinu.
Ég þakka ykkur samfylgdina Pjattrófur.
Það var gott á meðan varði.
Og gef ég nú Snæ, aðdáanda Tískubloggsins, orðið.
xoxo
-h
Eins og flestir vita hafa karlhatarar (femínistar) vaðið allt of lengi uppi í samfélaginu með frekju og yfirgangi, heimtandi að allar konur verði jafn leiðinlegar og ófullnægðar og þær sem hæst hafa. Það er ánægjulegt að sjá að nú er fjölmiðlaheimurinn kominn með nóg og setur þeim stólinn fyrir dyrnar. Þar verður Birni Inga seint þakkað sitt framlag. Í hinu ört stækkandi fjölmiðlaveldi sínu hefur hann sýnt djúpan skilning á eðli kynjanna og mismunandi áhugasviði þeirra. Þannig stofnaði hann vefritið Bleikt.is þar sem konur geta sótt lífstílsráð og léttmeti án þess að fréttir dagsins þvælist fyrir. Og þó Bleikt.is komist aldrei með tærnar þar sem Tískubloggið hefur hælana í lífstílsumfjöllun þá er þetta ágætis viðleitni sem ber að fagna.
Nú hefur Björn Ingi yfirtekið Eyjuna og strax sjást merki þess að hann tekur alvarlega það hlutverk sitt að greina á milli áhugasviða kynjanna. Hann hefur lokað á Láru Hönnu sem fastan bloggara, enda hefur hún ekki sýnt konum tilhlýðilega virðingu í gegnum tíðina. Hún hefur mokað yfir alþjóð leiðindum um umhverfisvernd og stjórnsýslu sem allir vita að konur hafa hvorki vit né áhuga á. Í stað hennar eru komnir Eiríkur Jónsson og Jakob Bjarnar, sá fyrrnefndi er með fremstu blaðamönnum landsins eins og allir vita, og sá síðarnefndi hefur verið óþreytandi við að vekja athygli á því hvað karlrembur (femínistar) eru mikið þjóðfélagsmein. Jakob Bjarnar hefur oft lýst þeirri athugulu skoðun að það beri að leggja Jafnréttisstofu niður, enda ekkert nema peningaaustur sem er varla réttlætanlegt á aðhaldstímum.
Fyrir áhugafólk um að hið rétta eðli kynjanna fái notið sín eru þetta góðar fréttir og eru Birni Inga sendar allar góðar kveðjur og þakklæti fyrir framlag sitt til fjölmiðlunar á Íslandi.
Snær
Einsog dyggir aðdáendur Tískubloggsins vita þá hlaut ég ritstjórastöðu á Eyjunni í haust (sjá hér), einungis til að vera svipt henni fyrirvaralaust kvöldið áður en áætlað var að ég tæki til starfa (sjá hér).
Ég var að sjálfsögðu afar ósátt við þessa framkomu Eyjufólks í minn garð og sendi þeim harðort bréf (sjá hér). Allt fór þó vel að lokum, og lyktir þessa máls urðu þær að sá sem hafði sölsað undir sig ritstjórastól minn viðurkenndi ótvíræða yfirburði mína og ég fékk aðdáunarbréf frá uppáhalds Pjattrófunni minni.
Ég tók því vefritið Eyjuna nokkurn veginn í sátt, þó vissulega hafi mér sárnað svolítið framkoma þeirra.
Þegar tilkynnt var um eigendaskipti hennar nýverið sperrti ég eyrun, því auðvitað gat enginn annar en ég sjálf komið til greina sem ritstjóri hennar, fyrst valdaræninginn hafði tekið pokann sinn. En nýir eigendur virtust þó hafa aðrar hugmyndir, sem hlýtur að skýrast af því að þeir hafa einfaldlega aldrei lesið Tískubloggið og því ekki kynnst óbrigðulu tískuviti mínu, innsæi mínu í hug smáborgarans, kyngimagnaðrar hugsunar minnar og næmlegri framsetningu.
Ég skrifaði þessi mistök því á vanþekkingu þeirra og ákvað að taka þetta ekki svo nærri mér, því ég hefði hvorteðer hafnað tilboði þeirra um ritstjórastöðuna, þar eð ég er einfaldlega of hæf í stöðuna, auk þess sem Tískubloggið hyggst færa út kvíarnar og vera ekki eingöngu vefrit, heldur einnig sjónvarpsstöð, og hér munu skemmtilegri og meira spennandi hlutir eiga sér stað en munu nokkurntímann birtast á Eyjunni. Það hefði þó engu að síður verið gaman að vera boðin staðan, en ég ákvað að kæra mig kollótta og hélt áfram að vera dyggur lesandi Eyjunnar.
En þegar ég svo sá síðla kvölds í gær að þeir höfðu úthýst Pjattrófunum, uppáhaldsbloggi mínu, þá rann mér blóðið til skyldunnar og ég hafði afráðið að hafa samband við þær og bjóða þeim afnot af lögfræðiteymi mínu og bjóðast jafnvel til að senda einsog eitt harðort bréf fyrir þeirra hönd til nýs ritstjóra. Því Pjattrófurnar er ekki bara uppáhaldsheimasíðan mín, heldur hafa þær að mörgu leyti verið mér fyrirmynd og hvatning, auk þess sem þær hafa stutt dyggilega við Tískubloggið í gegnum tíðina. Og ég gæti best trúað að þær beri ekki síður hlýjar tilfinningar í minn garð, og ég efa ekki að þær horfa á mig með stolti kennarans sem fylgist með nemanda sínum taka honum sjálfum fram og ná hærra en kennarinn sjálfur hafði nokkru sinni möguleika á, eða hæfileika til.
Af framansögðu má vera ljóst að mér var vefritið Eyjan þegar hugleikin þegar mér barst svo aðsendi pistillinn sem birtist hér að neðan. Hann rímaði þó engan veginn við þær skoðanir sem ég hafði myndað mér á málinu, en það góða við önnur sjónarmið er að þau fá mann oft til að endurskoða sín eigin.
Í aðsenda pistlinum er bent á að nýir eigendur Eyjunnar séu í raun að gera metnaðarfulla tilraun til að útiloka kvenrembur (femínista) frá síðu sinni, og ég get ekki annað en lýst yfir ánægju minni með þá þróun. Þið vitið öll hvað mér finnst um þessar loðnu, ljótu, óánægðu og leiðinlegu konur.
Þegar fólk fer í krabbameinsmeðferð þá fer það oft á lyf sem drepur ekki bara veikar frumur, heldur allar frumur, þær heilbrigðu líka. Þar sem betri lyf eru því miður ekki í boði verða heilbrigðu frumurnar einfaldlega ásættanlegur (en engu síður sár) fórnarkostnaður við útrýmingu meinsins.
Nýir aðstandendur vefritsins Eyjunnar búa bersýnilega ekki yfir fínlegri meðölum til að útrýma krabbameininu sem kvenrembur (femínistar) eru, og grípa því til þess ráðs að fjarlægja allar konur af vefsíðu sinni. Ég styð þá heilshugar í því átaki, þó vissulega sé hægt að rífast um aðferðafræðina.
Úthýsing Pjattrófanna er því sár, en ásættanlegur, fórnarkostnaður við útrýmingu femínista (kvenremba) af internetinu.
Ég þakka ykkur samfylgdina Pjattrófur.
Það var gott á meðan varði.
Og gef ég nú Snæ, aðdáanda Tískubloggsins, orðið.
xoxo
-h
***
Birni Inga sendar baráttukveðjur
Nú hefur Björn Ingi yfirtekið Eyjuna og strax sjást merki þess að hann tekur alvarlega það hlutverk sitt að greina á milli áhugasviða kynjanna. Hann hefur lokað á Láru Hönnu sem fastan bloggara, enda hefur hún ekki sýnt konum tilhlýðilega virðingu í gegnum tíðina. Hún hefur mokað yfir alþjóð leiðindum um umhverfisvernd og stjórnsýslu sem allir vita að konur hafa hvorki vit né áhuga á. Í stað hennar eru komnir Eiríkur Jónsson og Jakob Bjarnar, sá fyrrnefndi er með fremstu blaðamönnum landsins eins og allir vita, og sá síðarnefndi hefur verið óþreytandi við að vekja athygli á því hvað karlrembur (femínistar) eru mikið þjóðfélagsmein. Jakob Bjarnar hefur oft lýst þeirri athugulu skoðun að það beri að leggja Jafnréttisstofu niður, enda ekkert nema peningaaustur sem er varla réttlætanlegt á aðhaldstímum.
Fyrir áhugafólk um að hið rétta eðli kynjanna fái notið sín eru þetta góðar fréttir og eru Birni Inga sendar allar góðar kveðjur og þakklæti fyrir framlag sitt til fjölmiðlunar á Íslandi.
Snær
Monday, February 21, 2011
opið bréf til Lilju Ingibjargar og Hildar Lífar
Hola haters,
Ég sá að þið eruð að fara að halda VIP-partý og senduð út boð fyrir helgi á Facebook. Ykkur hefur greinilega yfirsést að bjóða mér, sem er með ólíkindum.
Því ég þarf auðvitað ekki að segja ykkur að ég er frægasti og besti megrunar-, tísku- og lífstílsbloggari Íslands og held úti besta og vinsælasta fjölmiðli landsins, sem mun raunar færa út kvíarnar bráðlega og stofna sína eigin sjónvarpsstöð, sem bera mun heitið Ttískttíví (þar sem þið hafið nú fyrirgert möguleika ykkar á því að að vera með gestaþátt). Ég er einnig fyrrverandi ritstjóri vefritsins Eyjunnar, auk þess sem ég er verðandi metsöluhöfundur hjá virtu forlagi. Mér skilst aukinheldur að sá orðrómur að óútkomin lífstílsbók mín sé líklegasti kandídatinn í Bókmenntaverðlaun þessa árs hafi borist menningar- og tískuelítu landsins til eyrna í síðustu viku.
Aðdáendahópur minn er víðfemur og stór. Engin önnur en Hlín Einarsdóttir kallaði mig "krútt", Pjattrófurnar slógu um mig skjaldborg þegar rætinn aðili réðst á Tískubloggið á afar ósvífinn hátt, ég er helsti sérfræðingur landsins í hugmyndafræði Poetrix, ég hef farið í sleik við sex landsliðsmenn í fótbolta, fimm landsliðsmenn í handbolta, sængað hjá fjórum pólitíkusum í velgjörðarskyni á síðastliðnum tveimur vikum, ég hef verið sameiningartákn fyrir allar íslenskar konur í tæplega sjö mánuði, ég er einn virtasti heimspeðlisfræðingur veraldar, og svo mætti lengi telja.
Ég kann að hegða mér í sviðsljósinu og er orðin langþreytt á því að fara út að skemmta mér og lenda í því að einhver "almenningur" hangi utan í mér allt kvöldið.
Aftur á móti veit ég engin deili á ykkur, en ef þið biðjið mig fallega skal ég kannski kynna ykkur fyrir einhverjum af merkari aðdáendum mínum.
Facebook-síðu mína finnið þið hér. Ég býst við pósti frá ykkur eigi síðar en fyrir miðnætti í kvöld.
xoxo
-h
Ég sá að þið eruð að fara að halda VIP-partý og senduð út boð fyrir helgi á Facebook. Ykkur hefur greinilega yfirsést að bjóða mér, sem er með ólíkindum.
Því ég þarf auðvitað ekki að segja ykkur að ég er frægasti og besti megrunar-, tísku- og lífstílsbloggari Íslands og held úti besta og vinsælasta fjölmiðli landsins, sem mun raunar færa út kvíarnar bráðlega og stofna sína eigin sjónvarpsstöð, sem bera mun heitið Ttískttíví (þar sem þið hafið nú fyrirgert möguleika ykkar á því að að vera með gestaþátt). Ég er einnig fyrrverandi ritstjóri vefritsins Eyjunnar, auk þess sem ég er verðandi metsöluhöfundur hjá virtu forlagi. Mér skilst aukinheldur að sá orðrómur að óútkomin lífstílsbók mín sé líklegasti kandídatinn í Bókmenntaverðlaun þessa árs hafi borist menningar- og tískuelítu landsins til eyrna í síðustu viku.
Aðdáendahópur minn er víðfemur og stór. Engin önnur en Hlín Einarsdóttir kallaði mig "krútt", Pjattrófurnar slógu um mig skjaldborg þegar rætinn aðili réðst á Tískubloggið á afar ósvífinn hátt, ég er helsti sérfræðingur landsins í hugmyndafræði Poetrix, ég hef farið í sleik við sex landsliðsmenn í fótbolta, fimm landsliðsmenn í handbolta, sængað hjá fjórum pólitíkusum í velgjörðarskyni á síðastliðnum tveimur vikum, ég hef verið sameiningartákn fyrir allar íslenskar konur í tæplega sjö mánuði, ég er einn virtasti heimspeðlisfræðingur veraldar, og svo mætti lengi telja.
Ég kann að hegða mér í sviðsljósinu og er orðin langþreytt á því að fara út að skemmta mér og lenda í því að einhver "almenningur" hangi utan í mér allt kvöldið.
Aftur á móti veit ég engin deili á ykkur, en ef þið biðjið mig fallega skal ég kannski kynna ykkur fyrir einhverjum af merkari aðdáendum mínum.
Facebook-síðu mína finnið þið hér. Ég býst við pósti frá ykkur eigi síðar en fyrir miðnætti í kvöld.
xoxo
-h
Sunday, February 20, 2011
átfitt dagsins, o.fl.
Hola lovers,
Svona er dagurinn í dag:
Beikonsloppur: Keyptur í Kína árið 2007.
Sokkabuxur: Keyptar af Sokkabuxnakonunni.
Birtustrókur: Guðleg forsjóna sem fylgir mér stundum, en ákvað einhverra hluta vegna að yfirgefa mig í miðri myndatöku.
Hár: Slegið.
Svona er dagurinn í dag:
Beikonsloppur: Keyptur í Kína árið 2007.
Sokkabuxur: Keyptar af Sokkabuxnakonunni.
Birtustrókur: Guðleg forsjóna sem fylgir mér stundum, en ákvað einhverra hluta vegna að yfirgefa mig í miðri myndatöku.
Hár: Slegið.
***
Einsog þið vitið þá er Tískubloggið í sífellu að reyna að finna nýjar leiðir til að færa út kvíarnar. Ég hef í þónokkurn tíma beðið þess að fá boð um að vera með minn eiginn sjónvarpsþátt, en hingað til hefur biðin verið til einskis (afþví að sjónvarpsframleiðendur eru fífl).
En á tækniöld eru ýmsar lausnir í boði fyrir einyrkja sem enginn hefur áhuga á að fá í sjónvarp. Þetta vita Pjattrófurnar og hafa því gert sér lítið fyrir og stofnað eigin jútjúb rás á netinu sem heitir, að mér skilst, Pjatttíví, (sem mér finnst dásamlegt heiti á sjónvarpsrás (þó ég viðurkenni fúslega að ég hefði viljað sjá aðeins fleiri té í nafninu (en meira má lesa um rásina hér))).
Ég tel að þarna séu þónokkrir möguleikar fólgnir og hef því verið að velta fyrir mér að feta í þeirra spor og stofna mína eigin sjónvarpsrás (og nefna jafnvel Tísktíví (eða Ttísktttíví)). Á rásinni gæti ég síðan birt skemmtilegt aukaefni, einsog hvað gerist bakvið tjöldin þegar átfittpóstar eru teknir, hvernig gæludýrafóður auðgar hversdaginn og margt, margt fleira.
Hvernig líst ykkur á það, lovers?
xoxo
-h
Wednesday, February 16, 2011
32 atriði til að mér líki við þig - gestapóstur
Hola lovers,
Það er aldeilis hvað honum Poetrix hefur tekist að blása mörgum andann í brjóst með pistli sínum „23 atriði til að mér líki við þig“, sjá hér.
Greiningardeild Tískubloggsins og lesandi sem stendur ekki á sama skylmdust eftirminnilega hér á Tískublogginu um greinina og voru ekki á eitt sáttir um hvernig ætti að túlka þennan margræða pistil.
Ekki hefur enn fengist niðurstaða í það mál, og nú hefur Tískublogginu borist önnur hugvekja frá athugulum lesanda, sprottin af lestri hans á umræddri grein, og lesandi telur (og ég er sammála honum í því) að hugvekjan eigi mikið erindi við kvenkyns lesendur Tískubloggsins. Því þegar gæta á þess að hafa möguleikana á því að þóknast karlmanni ætíð í hámarki er gott að fá stöku sinnum karllegt innsæi.
Ég býð Leiðinlega Gaurinn því hjartanlega velkominn á Tískubloggið, og hvet þá lesendur sem vilja kynnast honum betur að líta við á Facebook-síðu hans hér (þó hún sé ekki jafn flott og mín).
xoxo
-h
Enn er á huldu hvaða kosti kettlingar þurfa að hafa svo Poetrix líki við þá. |
Greiningardeild Tískubloggsins og lesandi sem stendur ekki á sama skylmdust eftirminnilega hér á Tískublogginu um greinina og voru ekki á eitt sáttir um hvernig ætti að túlka þennan margræða pistil.
Ekki hefur enn fengist niðurstaða í það mál, og nú hefur Tískublogginu borist önnur hugvekja frá athugulum lesanda, sprottin af lestri hans á umræddri grein, og lesandi telur (og ég er sammála honum í því) að hugvekjan eigi mikið erindi við kvenkyns lesendur Tískubloggsins. Því þegar gæta á þess að hafa möguleikana á því að þóknast karlmanni ætíð í hámarki er gott að fá stöku sinnum karllegt innsæi.
Ég býð Leiðinlega Gaurinn því hjartanlega velkominn á Tískubloggið, og hvet þá lesendur sem vilja kynnast honum betur að líta við á Facebook-síðu hans hér (þó hún sé ekki jafn flott og mín).
xoxo
-h
***
32 atriði til að mér líki við þig
Eftir að hafa lesið marga pistla um samskipti kynjanna (meðal annars þessa snilld) hef ég ákveðið að gera lista yfir atriði sem eru nauðsynleg til þess að mér eða karlmönnum með standarda yfirleitt líki við þig.
1. Þú mátt ekki vera tannlaus (verður helst að vera með alveg slatta af tönnum).
2. Feitar stelpur eru no-no. Sérstaklega stelpur sem eru feitar en halda að þær séu grannar.
3. Enga anorexíusjúklinga takk fyrir.
4. Mátt ekki vera holgóma.
5. Ekki klæða þig illa þegar það er kalt úti, merki um lauslæti og heimsku.
6. Enga pýromaniacs. Hata þegar stelpur kveikja í húsinu mínu þegar ég er sofandi.
7. Mátt ekki vera með yfir 7 í meðaleinkunn á samræmduprófunum (eða sambærilegum prófum).
8. Þú verður að hafa klárað grunnskóla (tjaaa eða vera á góðri leið með það).
9. Engar stelpur sem muna eftir því þegar Selma náði 2. sæti í Eurovision.
10. Verður að kunna að elda. Það er ekkert vandræðalegra en kona sem kann ekki að sjóða bjúgu.
11. Mátt ekki halda með fótboltaliði, svo við förum ekki að rífast þegar ég rústa þér í Fifa.
12. Mátt ekki geta unnið mig í Fifa.
13. Engar rauðhærðar stelpur, genagallar eru fráhrindandi.
14. Enga kripplinga heldur.
15. Mátt ekki vera andfúl.
16. Líkamstjáning skiptir öllu máli, ég vil stelpu sem segir með líkamstjáningu að hún geti keyrt vörubíl.
17. Mátt samt alls ekki vera vörubílstjóri.
18. Engar pólitískar skoðanir takk.
19. Helst engar skoðanir.
20. Ef hún er með of margar tær er það kostur, svo lengi sem þær eru ekki fleiri en fjórtán.
21. Sundfit milli tána er samt algjört turn off.
22. Skúffukjaftur er vel þeginn, en eðlileg haka sleppur líka.
23. Mátt ekki eiga fleiri vini en ég á facebook.
24. Ef hún er alkahólisti er það kostur, svo lengi sem það bitnar ekki á mér.
25. Mátt ekki eiga krakka. Einn sleppur ef hann er stilltur og ófatlaður.
26. Enga pýrómaníska fyrrverandi, hata þegar fyrrverandi kærastar kveikja í húsinu mínu.
27. Helst enga lifandi foreldra, þá eru færri matarboð.
28. Mátt ekki hafa neina drauma né þrár. Engar undantekningar.
29. Mátt ekki vera með krókódílaskinn, það er svo ógeðslegt viðkomu.
30. Ef þú ert bóndi eða átt fleiri en tvö húsdýr þá vil ég ekki sjá þig.
31. Engar mellur, það er að segja stelpur sem hafa þegið peninga fyrir kynlíf.
32. Enga femínista, ég hef ekki tímann til að temja þá.
Og svo framvegis. Þessi listi er augljóslega ekki tæmandi heldur einungis það sem ég man eftir í fljótu bragði. Sumt er svo auðvitað bara almenn skynsemi t.d. rottuþvottur.
- Leiðinlegi Gaurinn
Eftir að hafa lesið marga pistla um samskipti kynjanna (meðal annars þessa snilld) hef ég ákveðið að gera lista yfir atriði sem eru nauðsynleg til þess að mér eða karlmönnum með standarda yfirleitt líki við þig.
1. Þú mátt ekki vera tannlaus (verður helst að vera með alveg slatta af tönnum).
2. Feitar stelpur eru no-no. Sérstaklega stelpur sem eru feitar en halda að þær séu grannar.
3. Enga anorexíusjúklinga takk fyrir.
4. Mátt ekki vera holgóma.
5. Ekki klæða þig illa þegar það er kalt úti, merki um lauslæti og heimsku.
6. Enga pýromaniacs. Hata þegar stelpur kveikja í húsinu mínu þegar ég er sofandi.
7. Mátt ekki vera með yfir 7 í meðaleinkunn á samræmduprófunum (eða sambærilegum prófum).
8. Þú verður að hafa klárað grunnskóla (tjaaa eða vera á góðri leið með það).
9. Engar stelpur sem muna eftir því þegar Selma náði 2. sæti í Eurovision.
10. Verður að kunna að elda. Það er ekkert vandræðalegra en kona sem kann ekki að sjóða bjúgu.
11. Mátt ekki halda með fótboltaliði, svo við förum ekki að rífast þegar ég rústa þér í Fifa.
12. Mátt ekki geta unnið mig í Fifa.
13. Engar rauðhærðar stelpur, genagallar eru fráhrindandi.
14. Enga kripplinga heldur.
15. Mátt ekki vera andfúl.
16. Líkamstjáning skiptir öllu máli, ég vil stelpu sem segir með líkamstjáningu að hún geti keyrt vörubíl.
17. Mátt samt alls ekki vera vörubílstjóri.
18. Engar pólitískar skoðanir takk.
19. Helst engar skoðanir.
20. Ef hún er með of margar tær er það kostur, svo lengi sem þær eru ekki fleiri en fjórtán.
21. Sundfit milli tána er samt algjört turn off.
22. Skúffukjaftur er vel þeginn, en eðlileg haka sleppur líka.
23. Mátt ekki eiga fleiri vini en ég á facebook.
24. Ef hún er alkahólisti er það kostur, svo lengi sem það bitnar ekki á mér.
25. Mátt ekki eiga krakka. Einn sleppur ef hann er stilltur og ófatlaður.
26. Enga pýrómaníska fyrrverandi, hata þegar fyrrverandi kærastar kveikja í húsinu mínu.
27. Helst enga lifandi foreldra, þá eru færri matarboð.
28. Mátt ekki hafa neina drauma né þrár. Engar undantekningar.
29. Mátt ekki vera með krókódílaskinn, það er svo ógeðslegt viðkomu.
30. Ef þú ert bóndi eða átt fleiri en tvö húsdýr þá vil ég ekki sjá þig.
31. Engar mellur, það er að segja stelpur sem hafa þegið peninga fyrir kynlíf.
32. Enga femínista, ég hef ekki tímann til að temja þá.
Og svo framvegis. Þessi listi er augljóslega ekki tæmandi heldur einungis það sem ég man eftir í fljótu bragði. Sumt er svo auðvitað bara almenn skynsemi t.d. rottuþvottur.
- Leiðinlegi Gaurinn
Tuesday, February 15, 2011
Monday, February 14, 2011
Að líta vel út í rúminu - gestapóstur
Hola lovers,
Loksins sendir hún Fanney Mangó, kynlífsbloggari með meiru, inn annan gestapóst.
Það var sko tími kominn til að einhver tæki á þessu brýna málefni.
xoxo
-h
1. Klæðaburður: Fötin skipta mestu máli. Nema auðvitað að tæknin „the naked man“ sé notuð en hún er vinsælust meðal ómyndarlegra manna og virkar hún í þriðja hvert skiptið.
Konur geta einnig notað þessa tækni en þess má geta að hlutfallið hækkar því ófríðari sem viðfangsefnið er. Þess vegna er kjörið fyrir konur sem tæla ófríða menn að koma þeim að óvöru og fara úr öllum flíkum þegar litlar líkur eru á drætti. En fyrir ykkur sem viljið tæla fríðari menn þá þurfið þið fyrst og fremst að huga að klæðaburðinum. Þetta á líka við um konur í sambandi því þær eiga það til að hætta að klæða sig upp fyrir karlinn sinn og fara að sofa í kynþokkalausum fötum líkt og víðum bómullarstuttermabol og of stórum flannelbrókum eða jafnvel með tannréttingagræjur!
Þetta gengur auðvitað alls ekki. Ég fer ekki einu sinni að sofa án sokkabanda. Þó eru til mun þægilegri kostir en sokkabönd. Með skærum einum saman er til dæmis hægt að klippa göt fyrir brjóstin eða jafnvel klippa klofið af brókunum. Það er bæði sexí og pör geta prufað eitthvað nýtt í svefnherberginu.
2. Appelsínuhúðina burt: Enginn vill sofa hjá konu með appelsínuhúð. Til eru margar aðferðir til að losna við þetta leiðindafyrirbæri og hefur Tískubloggið áður og jafnvel óafvitandi gefið upp þær aðferðir sem mínar vinkonur telja að virki best.
En ef þið hafið ekki tíma fyrir þetta, eigið jafnvel von á næturgesti í kvöld, þá mæli ég með því að leggja lærin ofan í heitt kaffi.
3. Brjóst. Já. Need I say more?
4. Stellingar. Hér hef ég flokkað nokkrar vinsælar stellingar eftir hversu vel líkami kvenmannsins birtist manninum:
Líkamspartar í jákvæðum hlutföllum:
Líkamspartar í neikvæðum hlutföllum:
Ást og kynlíf,
Fanney Mango
Loksins sendir hún Fanney Mangó, kynlífsbloggari með meiru, inn annan gestapóst.
Það var sko tími kominn til að einhver tæki á þessu brýna málefni.
xoxo
-h
***
Hvernig á að líta vel út í rúminu?
Þessi spurning var borin upp í athugasemdakerfi Tískubloggsins fyrir skömmu og ýmsar hugmyndir fóru undir eins að hringsnúast í kollinum á mér. Ég hef auðvitað ekki þurft að hugsa út í slíkt áður, enda kemur þetta náttúrulega hjá mér, en það er einmitt ástæða þess að ég ætti að setjast niður og greina mitt útlit í bólinu til að deila með öðrum konum sem ekki fæddust bólfagrar.
Ég komst að þessari niðurstöðu:
Þessi spurning var borin upp í athugasemdakerfi Tískubloggsins fyrir skömmu og ýmsar hugmyndir fóru undir eins að hringsnúast í kollinum á mér. Ég hef auðvitað ekki þurft að hugsa út í slíkt áður, enda kemur þetta náttúrulega hjá mér, en það er einmitt ástæða þess að ég ætti að setjast niður og greina mitt útlit í bólinu til að deila með öðrum konum sem ekki fæddust bólfagrar.
Ég komst að þessari niðurstöðu:
1. Klæðaburður: Fötin skipta mestu máli. Nema auðvitað að tæknin „the naked man“ sé notuð en hún er vinsælust meðal ómyndarlegra manna og virkar hún í þriðja hvert skiptið.
Konur geta einnig notað þessa tækni en þess má geta að hlutfallið hækkar því ófríðari sem viðfangsefnið er. Þess vegna er kjörið fyrir konur sem tæla ófríða menn að koma þeim að óvöru og fara úr öllum flíkum þegar litlar líkur eru á drætti. En fyrir ykkur sem viljið tæla fríðari menn þá þurfið þið fyrst og fremst að huga að klæðaburðinum. Þetta á líka við um konur í sambandi því þær eiga það til að hætta að klæða sig upp fyrir karlinn sinn og fara að sofa í kynþokkalausum fötum líkt og víðum bómullarstuttermabol og of stórum flannelbrókum eða jafnvel með tannréttingagræjur!
Þetta gengur auðvitað alls ekki. Ég fer ekki einu sinni að sofa án sokkabanda. Þó eru til mun þægilegri kostir en sokkabönd. Með skærum einum saman er til dæmis hægt að klippa göt fyrir brjóstin eða jafnvel klippa klofið af brókunum. Það er bæði sexí og pör geta prufað eitthvað nýtt í svefnherberginu.
2. Appelsínuhúðina burt: Enginn vill sofa hjá konu með appelsínuhúð. Til eru margar aðferðir til að losna við þetta leiðindafyrirbæri og hefur Tískubloggið áður og jafnvel óafvitandi gefið upp þær aðferðir sem mínar vinkonur telja að virki best.
- Hreyfing. Tískubloggið talar um hreyfingu, sjá hér. Ég tala um hreyfingu, sjá hér.
- Hrukkueyðir, sjá hér. Kreminu smyr maður á lærin og loka svo fyrir oxun þess með því að vefja álpappír utan um lærin og plastfilmu utan um álpappírinn.
- Náttúrulegt ávaxtafreyðibað, sjá hér.
En ef þið hafið ekki tíma fyrir þetta, eigið jafnvel von á næturgesti í kvöld, þá mæli ég með því að leggja lærin ofan í heitt kaffi.
3. Brjóst. Já. Need I say more?
4. Stellingar. Hér hef ég flokkað nokkrar vinsælar stellingar eftir hversu vel líkami kvenmannsins birtist manninum:
Líkamspartar í jákvæðum hlutföllum:
- Fasti trúboðinn (brjóstin eru nálægt honum og virka því stærri)
- Hot Seat (ef hún er ljót)
- Dirty dangle (fyrir ljóta líkama en falleg andlit)
- Skemmtun í vinnunni (ef hún er ljót)
- Ílegg (hún virkar mjó)
Líkamspartar í neikvæðum hlutföllum:
- Hún ofan á (ef brjóstin eru skökk)
- Hundabað (rass nálægt honum og virkar því of stór)
- Kóngulóarvefurinn (brjóst síga í aðra áttina og lærin eru í röngum hlutföllum)
- V (algjört bann fyrir konur með feita ökla)
- Álegg (höfuð hennar er of langt í burtu og því eru rasskinnarnar of stórar í hlutfalli við það)
Ást og kynlíf,
Fanney Mango
Sunday, February 13, 2011
átfitt dagsins
Hola lovers,
Er ekki soldið langt síðan ég hef póstað átfitti?
Hér er allavega átfitt dagsins.
Bolur: Keyptur á útimarkaði í Bangkok.
Buxur: Af kærasta, girtar ofaní sokka.
Peysa: Gefins.
Sokkar: Keyptir í Belgíu.
Hvítur utanyfirsokkur: Úr íslenskri ull. Gefins.
Fjólublár utanyfirsokkur: Ekki úr íslenskri ull. Gefins.
xoxo
-h
Er ekki soldið langt síðan ég hef póstað átfitti?
Hér er allavega átfitt dagsins.
Bolur: Keyptur á útimarkaði í Bangkok.
Buxur: Af kærasta, girtar ofaní sokka.
Peysa: Gefins.
Sokkar: Keyptir í Belgíu.
Hvítur utanyfirsokkur: Úr íslenskri ull. Gefins.
Fjólublár utanyfirsokkur: Ekki úr íslenskri ull. Gefins.
xoxo
-h
Leggðu þitt af mörkum fyrir þjóð þína og sængaðu hjá pólitíkus
Hola lovers,
Hérna er pistill sem ég skrifaði fyrir Lýðskrum í síðustu viku.
Þegar ég var beðin að skrifa pistil fyrir pólitískt þenkjandi vefrit voru fyrstu viðbrögð mín þau að ég yrði að sjálfsögðu að harðneita. Því einsog þið vitið þá er ég besti tísku- og lífstílsbloggari sem Ísland hefur alið (og held úti besta megrunar-, lífstíls- og tískubloggi sem ritað hefur verið á íslenskri tungu á), og þið vitið væntanlega líka að það er bara ljótt og leiðinlegt fólk sem fer útí pólitík, og ástæðan fyrir því að þetta fólk leitar í stjórnmál er að stórum hluta sú að þau geta ekki fengið neina alvöru vinnu annarsstaðar.
En skrif mín eru einungis samboðin þeim sem eru jafn æðislegir og ég sjálf, og innsæi mitt og næmleg framsetning ættu því lítið erindi við pólitíkusa og þeirra senditíkur.
Ég hafði því afráðið að afþakka boðið, þegar ég fékk vitrun. Það gerðist nefnilega einn daginn þegar var að raka mig að neðan að það var einsog það kviknaði á peru og mér datt í hug að auðvitað ætti ég að reyna að gera eitthvað fyrir alla þessa pólitíkusa og þeirra senditíkur.
Auðvitað ætti ég að reyna að hjálpa þessu ólánsama fólki sem hafði leiðst útá refilstigu stjórnmála einfaldlega vegna þess að sökum óheppilegs útlits og skorts á atgervi voru þeim allar aðrar bjargir bannaðir. Því við eigum að hjálpa aumingjunum, frekar en að fyrirlíta þá fyrir að vera veikgeðja og minni máttar.
Ég fór því að velta fyrir mér hvað væri mögulega hægt að gera til að hjálpa pólitíkusum að vinna sig útúr öngstræti stjórnmálanna, endurhæfa þá og hjálpa þeim að öðlast sjálfstraust til reyna fyrir sér á hinum almenna vinnumarkaði.
En til þess varð ég að komast að rót vandans.
Ég hef kynnt mér kvenrembur (femínista) þónokkuð vel, en það eru ljótar, reiðar og loðnar konur sem geta aldrei verið ánægðar með neitt sem þær fá, sjá karlrembudrauga í öllum hornum, rífast, hafa ekki húmor og vaða fram með offorsi og frekju í fjölmiðlum, og ekki síst á internetinu.
Ítarlegar rannsóknir hafa verið gerðar á því hversvegna kvenrembur (femínistar) trana sér fram með þessum hætti, og rannsakendur hafa allir komist að sömu niðurstöðunni; Ástæðan fyrir því að þær haga sér svona er einfaldlega sú að það vill enginn ríða þeim.
Og þarsem ástundun kynlífs er tímafrek iðja í lífi allra eðlilegra einstaklinga þá reyna þær að fylla uppí tómarúmið í lífi sínu með þessum annarlega hætti sem ég lýsti hér að ofan, og fá um leið útrás fyrir reiði sína á öllum þeim karlmönnum sem hunsa þær kynferðislega og meina þeim aðgang að líkömum sínum.
Og í raun eru stjórnmálamenn ekki svo ólíkir kvenrembum (femínistum). Þeir eru upp til hópa ófríðir, ósáttir við núverandi ástand, vilja breyta samfélaginu, sjá pólitíska andstæðingadrauga í hverju horni, eru alltaf að rífast og vaða einnig fram með offorsi og frekju í flestum fjölmiðlum sem þeir komast í, auk þess sem stjórnmálamenn hafa verið að færa sig þónokkuð uppá skaftið í netheimum undanfarið og eru flestir komnir með eigið blogg eða jafnvel heilu vefmiðlana.
Af framansögðu má því berlega sjá að rannsóknir á kvenrembum (femínistum) hljóta einnig að gilda um pólitíkusa og um leið er óhætt að draga þá ályktun að ástæðan fyrir því að þeir leiddust útí stjórnmál sé einfaldlega sú að enginn vildi sofa hjá þeim.
Það er því tími til kominn að við, hin íslenska þjóð, tökum höndum saman og hjálpum þessum illa riðnu pólitíkusum.
Tískubloggið biður ykkur því vinsamlegast að hugsa um almannaheill og sýna stuðning ykkur í verki.
xoxo
-h
Hérna er pistill sem ég skrifaði fyrir Lýðskrum í síðustu viku.
***
Þegar ég var beðin að skrifa pistil fyrir pólitískt þenkjandi vefrit voru fyrstu viðbrögð mín þau að ég yrði að sjálfsögðu að harðneita. Því einsog þið vitið þá er ég besti tísku- og lífstílsbloggari sem Ísland hefur alið (og held úti besta megrunar-, lífstíls- og tískubloggi sem ritað hefur verið á íslenskri tungu á), og þið vitið væntanlega líka að það er bara ljótt og leiðinlegt fólk sem fer útí pólitík, og ástæðan fyrir því að þetta fólk leitar í stjórnmál er að stórum hluta sú að þau geta ekki fengið neina alvöru vinnu annarsstaðar.
En skrif mín eru einungis samboðin þeim sem eru jafn æðislegir og ég sjálf, og innsæi mitt og næmleg framsetning ættu því lítið erindi við pólitíkusa og þeirra senditíkur.
Ég hafði því afráðið að afþakka boðið, þegar ég fékk vitrun. Það gerðist nefnilega einn daginn þegar var að raka mig að neðan að það var einsog það kviknaði á peru og mér datt í hug að auðvitað ætti ég að reyna að gera eitthvað fyrir alla þessa pólitíkusa og þeirra senditíkur.
Auðvitað ætti ég að reyna að hjálpa þessu ólánsama fólki sem hafði leiðst útá refilstigu stjórnmála einfaldlega vegna þess að sökum óheppilegs útlits og skorts á atgervi voru þeim allar aðrar bjargir bannaðir. Því við eigum að hjálpa aumingjunum, frekar en að fyrirlíta þá fyrir að vera veikgeðja og minni máttar.
Ég fór því að velta fyrir mér hvað væri mögulega hægt að gera til að hjálpa pólitíkusum að vinna sig útúr öngstræti stjórnmálanna, endurhæfa þá og hjálpa þeim að öðlast sjálfstraust til reyna fyrir sér á hinum almenna vinnumarkaði.
En til þess varð ég að komast að rót vandans.
Ég hef kynnt mér kvenrembur (femínista) þónokkuð vel, en það eru ljótar, reiðar og loðnar konur sem geta aldrei verið ánægðar með neitt sem þær fá, sjá karlrembudrauga í öllum hornum, rífast, hafa ekki húmor og vaða fram með offorsi og frekju í fjölmiðlum, og ekki síst á internetinu.
Ítarlegar rannsóknir hafa verið gerðar á því hversvegna kvenrembur (femínistar) trana sér fram með þessum hætti, og rannsakendur hafa allir komist að sömu niðurstöðunni; Ástæðan fyrir því að þær haga sér svona er einfaldlega sú að það vill enginn ríða þeim.
Og þarsem ástundun kynlífs er tímafrek iðja í lífi allra eðlilegra einstaklinga þá reyna þær að fylla uppí tómarúmið í lífi sínu með þessum annarlega hætti sem ég lýsti hér að ofan, og fá um leið útrás fyrir reiði sína á öllum þeim karlmönnum sem hunsa þær kynferðislega og meina þeim aðgang að líkömum sínum.
Og í raun eru stjórnmálamenn ekki svo ólíkir kvenrembum (femínistum). Þeir eru upp til hópa ófríðir, ósáttir við núverandi ástand, vilja breyta samfélaginu, sjá pólitíska andstæðingadrauga í hverju horni, eru alltaf að rífast og vaða einnig fram með offorsi og frekju í flestum fjölmiðlum sem þeir komast í, auk þess sem stjórnmálamenn hafa verið að færa sig þónokkuð uppá skaftið í netheimum undanfarið og eru flestir komnir með eigið blogg eða jafnvel heilu vefmiðlana.
Af framansögðu má því berlega sjá að rannsóknir á kvenrembum (femínistum) hljóta einnig að gilda um pólitíkusa og um leið er óhætt að draga þá ályktun að ástæðan fyrir því að þeir leiddust útí stjórnmál sé einfaldlega sú að enginn vildi sofa hjá þeim.
Það er því tími til kominn að við, hin íslenska þjóð, tökum höndum saman og hjálpum þessum illa riðnu pólitíkusum.
Tískubloggið biður ykkur því vinsamlegast að hugsa um almannaheill og sýna stuðning ykkur í verki.
xoxo
-h
Friday, February 11, 2011
þegar Tískublogginu gafst næstum því tækifæri á að sauma sín eigin merki í föt með aðstoð IceFashion Netverslunar
Hola lovers,
Ég held ég hafi áður rætt um það hér hvernig lífið getur komið manni á óvart. Og þegar manni bjóðast óvænt tækifæri þá finnst mér að maður eigi undantekningarlaust að slá til.
Þið getið því ímyndað ykkur gleði mína þegar Tískublogginu bárust eftirfarandi skilaboð á Facebook.
Ég svaraði samstundis.
Ég hringdi ítrekað í hann daginn eftir en það svaraði aldrei.
Þar fór draumur minn um að sauma mín eigin merki í föt, en ég get þó allavega sagt með stolti að þegar kom að því að hrökkva eða stökkva hafi ég þó að minnsta kosti reynt að láta drauma mína rætast.
xoxo
-h
Ég held ég hafi áður rætt um það hér hvernig lífið getur komið manni á óvart. Og þegar manni bjóðast óvænt tækifæri þá finnst mér að maður eigi undantekningarlaust að slá til.
Þið getið því ímyndað ykkur gleði mína þegar Tískublogginu bárust eftirfarandi skilaboð á Facebook.
Titill: Hæhæ
Frá: IceFashion Netverslun, 2. febrúar 16:07
Samuel heiti ég frá ice Fashion .
viltu sauma þitt eigin merki föt ? ég get hjálpa þér
við eigum saumastofa sem gerir alt frá A til Z með logo alt .
ef þú att ahuga hafðu samband
eg er i frakklandi ,
bk
samuel
Ég svaraði samstundis.
Titill: Hæhæ
Frá: Tískublogg, 2. febrúar 16:22
Sæll Samúel og þakka þér kærlega fyrir bréfið!
Ég hef raunar afar mikinn áhuga á því að sauma mín eigin merki í föt.
Ég sé fyrir mér eitthvað sem líkist beikoni við fyrstu sýn, en reynist við nánari skoðun vera eitthvað annað og meira, a.m.k. í augum þeirra sem búa yfir næmi og siðfágun.
Hvað myndi slíkt lógó kosta?
Ég er á Íslandi.
xoxo
-h
Titill: Hæhæ
Frá: IceFashion Netverslun, 2. febrúar 16:25
hæhæ
tak fyrir aðð svara . sko ég er fata skerari og honnuður .
og eigi eigin saumastofa i evropu .
og plus við getum gert alt
logo . sem setur bæði inni föt . kassa merki utan fot fyrir verð
bua til snið - plus Gradation -
og alt sem anar kemur með
eg er að koma til island á morgun kvold þá getur hafa samband við mig ef þu vilit
eg er að stopa i nokkra dagar eingongu .
bk
samuel gsm. 8457869
Titill: Hæhæ
Frá: Tískublogg, 2. febrúar 19:37
Hæ,
Hvað kemur Anar með?
Og getur þú vinsamlegast sent mér lógótillögur svo ég geti borið þær undir kettina mína? Þeir eru listrænir stjórnendur Tískubloggsins og vilja hafa klærnar í öllum ákvörðunum.
xoxo
-h
Titill: Hæhæ
Frá: IceFashion Netverslun, 3. febrúar 11:27
hæ reyndar það get ég ekki gert logo ............. það er frekari auyglisniga stofu vinnu . okkar viðskiptamen gefur okkur tilbuin logo og við gerum
Merki ur polyester eða ployamide efni með eða silkiprent eða embrodery.
reyndar varðandi honunn . það lika er nog fyrir okkur að gefa mér mynd af td kjol sem þér likar og við gerum eins .
eg er að fljuga heim i kvold
á morgun getur ringt i mig ef þu vilt ,
bless
8457869
Sönnunargagn #1. Smellið til að stækka. |
Sönnunargagn #2. Smellið til að stækka. |
Ég hringdi ítrekað í hann daginn eftir en það svaraði aldrei.
Þar fór draumur minn um að sauma mín eigin merki í föt, en ég get þó allavega sagt með stolti að þegar kom að því að hrökkva eða stökkva hafi ég þó að minnsta kosti reynt að láta drauma mína rætast.
xoxo
-h
Thursday, February 10, 2011
Einum kennt, öðrum bent: Svar Greiningardeildar Tískubloggsins við svari lesanda við greiningu Greiningardeildarinnar
Hola lovers,
Ritdeilan um hvernig á að túlka grein Poetrixar hefur heldur betur harðnað.
Hér að neðan má finna svar Greingardeildar Tískubloggsins við athugasemdir lesandans sem stendur ekki á sama við grein Greiningardeildar þarsem tilraun var gerð til að greina greinina.
Annar lesandi kommentaði nýverið og bað Tískubloggið vinsamlegast að birta fleiri myndir með þessum lærðu greinum, og verð ég að sjálfsögðu við þeim óskum.
xoxo
-h
***
Hlæðu að heimsku veraldar, þú munt iðrast þess; gráttuyfir henni, þú munt líka iðrast þess; hlæðu að heimskuveraldar eða gráttu yfir henni, þú munt iðrast hvorstveggja,annað hvort hlærðu að heimsku veraldar eða þú græturyfir henni, þú iðrast hvorstveggja.– Søren Kierkegaard
Lesandi Tískubloggsins sem stendur ekki á sama hefur skrifað Greiningardeildinni opið bréf.
Við fögnum athugasemdunum og förum hér ofan í saumana á þeim. Áður en við köfum ofan í hin djúpu rök er vel við hæfi að skjóta afstöðu lesandans, þ.e. afstöðu þinni sem þetta les, til viðfangsefnisins á frest og gaumgæfa afstöðu lesanda Tískubloggsins sem stendur ekki á sama. Því hann sýnir okkur hvernig hægt er að skoða sama hlutinn frá ólíkum sjónarhornum, en skoða syntesu hlutanna ekki sem niðurstöðu heldur sem (nauðsynleg) átök (og þannig forsendu alls frelsis). Dæmi um það er þegar lesandi Tískubloggsins sem stendur ekki á sama rýnir í grein Poetrixar um fimm atriði sem konur eru ófærar um, því þar vitnar hann óneitanlega í sjálfan sig sem lesanda en gaumgæfir um leið stöðu lesandans eins og sá væri einhver annar en hann sjálfur. Þannig vitnar hann bæði í sjálfan sig sem lesanda og jafnframt í lesandann sem annað sjálf. Við teljum að þessi afstaða sé einmitt nauðsynleg til þess að skilja hugleiðingar Poetrixar um samskipti kynjanna til fulls. Gefum lesanda Tískubloggsins sem stendur ekki á sama orðið:
Skrif Poetrix eru lifandi, á stöðugri hreyfingu, og því ber að nálgast þau sem lífræna heild. Vísindaleg/rökfræðileg smættun dugar skammt, því hver hluti þessa haganlega smíðaða þrekvirkis er borinn upp af öllu verkinu og öfugt. Heildræn hugsun er í öndvegi. Skrif hans eru á mörkum listar og heimspeki, er ætlað að skýra og fræða, en um leið að koma róti á tilfinningarnar. Sé þeim þrýst í rökfræðilegan búning á jafn galgopalegan hátt og Greiningardeild Tískubloggsins gerir sig seka um, er hætta á að kjarninn og inntakið í hugsun Poetrix glatist.
Við sjáum að það sem helst truflar lesanda Tískubloggsins sem stendur ekki á sama við greiningu Greiningardeildarinnar er hið einfalda umsagnarmál háttarökfræðinnar sem við beittum í síðustu grein til þess að skerpa á hugsun Poetrixar. Við tökum þó undir með þessum tilteknum lesanda að orð Poetrixar standa óhögguð og þurfa ekki frekari útskýringar við. Málið vandast þó þegar lesandi Tískubloggsins sem stendur ekki á sama hættir sér út á hálan ís existensialismans, en sýnir þó um leið hvers hann er megnugur og hvers vegna einmitt athugasemdir hans dýpka díalektík Poetrixar, með því að tefla fram andstöðum í hugleiðingum sínum í því skyni að leysa þær upp. Þannig biður hann um að menn greini „verk á sínum eigin forsendum, en reyni ekki að meta allt í gegn um sinn eigin þrönga sjóndeildarhring“. Þetta er auðvitað orðleysa. Því annað hvort á hann við að greina eigi verkin á forsendum verkanna en ekki þeim þrönga stakk sem sjónarhornunum er búinn, eða hann á við að greina eigi verkin á forsendum þess sem greinir þau en ekki í gegnum þröngan sjóndeildarhring þess sama athuganda (ath. stefið um sjálfið sem er meðvitað um eigið sjálf er leiðandi í hugleiðingum lesanda Tískubloggsins sem stendur ekki á sama, og í þessu er snilldin fólgin!). Sem sagt, annað hvort hindra sjónarhornin okkur í að sjá verkin og forsendur þeirra, en þá væri þetta ekki vandamál heldur spurning um sjónarhorn, eða fyrirfram mótaðar skoðanir greinandans standa forsendum hans fyrir þrifum (við gefum okkur þá að þeim sé ætlað að varpa ljósi á verkin) en þá sjáum við að fyrrnefnd afstaða sem felur í sér að sjá sjálfan sig sem maður sjálfur og á sama tíma sem annað sjálf leysir þann vanda án frekari orðlenginga.
En bíðum hæg. Áður en við dæmum lesanda Tískubloggsins sem stendur ekki á sama úr leik skulum við gefa því gaum sem hann reynir að klæða í búning hinnar lifandi, stöðugrar hreyfingar, og því sem nálgast ber í skrifum Poetrixar sem lífræna heild. Því það sem kristallast í þessari bón er örvænting sjálfsins sem einmitt er grunnstefið í afstöðu Poetrixar til samskiptamöguleika(leysis) kvenna. Þetta gerir lesandi Tískubloggsins sem stendur ekki á sama sér ljóst, en tekst jafnframt að miðla þeirri visku með því að virðast ekki vera meðvitaður um hana. Þetta teljum við bera vott um framsækna heimspeki, hvernig lesandinn á bak við lesandann beitir þessu magnaða bragði til að sýna nándina í fjarstæðu fáránleikans, þ.e. hvernig hún tekst á við hið almenna. Það er ekki öllum gefið að takast á við speki Poetrixar innan frá, því þar sem sjálfið örvæntir þar leynist jafnframt hættan. Þetta opinberast í nálgun Poetrixar á viðfangsefninu: Einum kennt, öðrum bent. Þetta sér þessi tiltekni lesandi í orðum Poetrixar, en hvorugur hefur haft orð á þessu. Þeir vita báðir að þar sem hættan leynist lifir snilldin ein.
Lesandi Tískubloggsins sem stendur ekki á sama nær að fanga kjarna hugsunar Poetrixar af slíkri nákvæmni að raunar er fáu hægt að bæta við. Greiningardeildinni þykir þó að lesandinn gangi ekki nógu langt í existensialískri túlkun sinni, til að hann geti með réttu talist hefja sig yfir hið þröngva sjónarsvið fyrirbærafræði samskipta sem Poetrix beitir úr mörgum ólíkum áttum, eins og lesandi Tískubloggsins sjálfur kemst að orði. Það sem lesandinn gerir svo snilldarlega er að setja sjálfan sig í spor þess sem veit út á hvað samskipti kynjanna ganga. Þetta er auðvitað grundvallarforsenda samræðna um þetta flókna fyrirbæri. Í þessu felst svokölluð óeiginleg örvænting.
Það er ekki fyrr en lesandinn hefur sig upp á næsta svið, og setur sig í spor þess sem setur sig í spor þess sem veit út á hvað samskipti kynjanna ganga, að hann getur skynjað hina eiginlegu örvæntingu sem Poetrix er að fást við. Maður sem veit af sér: Sjálf sem veit af eigin sjálfi. Þessi eiginlega örvænting, sem lesandinn kemst nærri því að tjá en hefur ekki reynt á eigin skinni, býður aðeins upp á tvo möguleika. Annað hvort örvæntir hann af því hann vill ekki vera það sjálf sem hann er, eða hann örvæntir af því hann vill vera það sjálf sem hann er en getur það ekki (þetta kallast grundvallarform örvæntingarinnar). Þetta veit Poetrix. Og með því að segja það ekki hefur hann sagt það. Lesandinn gerir þó virðingarverða tilraun til að læra eitthvað um eigin afstöðu til sjálfs sín, og því má segja að hann reyni að hefja sig yfir sjálfið sem allt of lengi hefur verið meðvitað um sjálft sig. Við sjáum hann eins og sjúkling sem rís upp við dogg og segist vera heill heilsu, en læknirinn beinir tali sínu til hans og biður hann blíðlega (en ákveðinn) að leggjast aftur. Þó að hann telji sig vera í góðu ásigkomulagi og sjái allt skýrt, þá er raunin önnur. Allt þetta skilur Poetrix, og hann hefur beint lesandanum á réttar slóðir með því að segja sem minnst um það.
Hér kemur nánari skýring, lesandanum - þ.e. þeim sem stendur utan við þröngt sjónarhorn sinna eigin forsenda - til glöggvunar, hvernig heimspeki Poetrixar hefur sig á flug án þess þó að taka á loft, hvernig hún rýkur áfram án þess þó að hreyfa sig úr stað. Það sem einum er kennt en öðrum bent er nefnilega ekki til þess fallið að læra sem utanbókarlærdóm, heldur reynir hér á að skynja form samskiptanna eins og þau birtast í sjálfinu, þ.e. eins og þau greina sjálfið frá öðrum sjálfum. Þetta lærir maður ekki, þetta verður maður. Því, ef
einum eða öðrum [virðist] að eitthvað sé til í því sem ég var að segja, þá sýnir hann ekki annað með því en að höfuð hans er ekki gert fyrir heimspeki. Ef honum virðist, að verið hafi hreyfing í orðum mínum, sýnir það hið sama. Fyrir þá […] sem megna að fylgja mér eftir þótt ég sé hreyfingarlaus, mun ég nú rekja hinn eilífa sannleika sem gerir þessari heimspeki kleift að vera ávallt hún sjálf og fallast ekki á neina æðri. Því ef ég gengi út frá frumsetningu minni, gæti ég aldrei hætt framar, því ef ég hætti ekki, mundi ég iðrast þess, og ef ég hætti, mundi ég iðrast þess og þar fram eftir götunum. Nú þegar ég á hinn bóginn geng aldrei út, get ég alltaf hætt, því eilíf útganga mín er að hætta til eilífðar. Reynslan hefur sýnt, að það er alls ekki mjög erfitt fyrir heimspekina að byrja. Öðru nær, því hún byrjar á engu og getur þess vegna byrjað hvenær sem er. Það sem veitist heimspekinni og heimspekingunum erfitt er að hætta. Ég hef líka sneitt hjá þessum erfiðleikum, því ef einhver skyldi halda að ég sé í raun og veru hættur, þegar ég nú hætti, þá sýnir hann að hann hefur ekki háspekilega skilningsgáfu. Því ég hætti ekki núna, heldur hætti ég þegar ég byrjaði (úr Jóni á Bægisá nr. 1, nóvember 1994, bls. 76).
Þetta veit Poetrix, og þetta sýnir hann okkur með því að vísa ekki til þessa. Rökfræðin er auðvitað bara notuð til einföldunar, en þessi glöggi lesandi býr yfir svo miklum þroska að örvæntingin hvetur hann til frekari samskipta. Greiningardeildin þakkar honum heilshugar fyrir góðan lestur og túlkun á annars vel ígrunduðum athugasemdum.
--
Tuesday, February 8, 2011
Monday, February 7, 2011
lesendabréf - svar við greiningu Greiningardeildar Tískubloggsins
Hola lovers,
Ekki voru allir á eitt sáttir við greiningu Greiningardeildar Tískubloggsins á grein Poetrix sem birtist hér nýverið.
Einum lesanda sárnaði svo túlkun Greiningardeildar að hann sendi inn sína eigin.
Tískubloggið fagnar að sjálfsögðu öllum málefnalegum skoðanaskiptum um skrif Bleikt.is, og það er von ritstjórnar að innsenda greinin muni auka enn frekar skilning ykkar á efni greinarinnar.
Höfundur lesendabréfsins stundar einnig mastersnám.
xoxo
-h
Tískubloggið, höfuðstöðvar
Stigahöfði 3
102 Reykjavík
Afrit sent til: Greiningardeildar Tískubloggsins
Til þeirra sem málið varðar,
Ég skrifa vegna nýbirtar skýrslu Greiningardeildar Tískubloggins um skrif Poetrix á Bleikt.is. Mér er gjörsamlega ofboðið, og hér á eftir fylgja alvarlegar athugasemdir við skýrsluna. Ég vona að málinu verði beint í réttan farveg í framhaldinu og vona að finna megi viðunandi lausn á því.
Aðferðin sem deildin beitir er vægast sagt fráleit. Og ekki aðeins er aðferðafræðinni ábótavant, heldur reynir skýrsluhöfundur að meta skrif Poetrix sem eitthvað sem þau eru alls ekki. Skrif Poetrix eru lifandi, á stöðugri hreyfingu, og því ber að nálgast þau sem lífræna heild. Vísindaleg/rökfræðileg smættun dugar skammt, því hver hluti þessa haganlega smíðaða þrekvirkis er borinn upp af öllu verkinu og öfugt. Heildræn hugsun er í öndvegi. Skrif hans eru á mörkum listar og heimspeki, er ætlað að skýra og fræða, en um leið að koma róti á tilfinningarnar. Sé þeim þrýst í rökfræðilegan búning á jafn galgopalegan hátt og Greiningardeild Tískubloggsins gerir sig seka um, er hætta á að kjarninn og inntakið í hugsun Poetrix glatist.
Niðurstaða hans er vissulega sú að konur séu ófærar um að læra einföldustu samskiptamynstur, en hann nálgast þá niðurstöðu úr mörgum ólíkum áttum. Hann slær henni því sitt á hvað fram sem spurningu og sem staðhæfingu. Hann blandar sínum eigin reynsluheimi saman við uppgang jarðkringlunnar, Albert Einstein og James Bond myndir. Að ætla að niðurnjörva textann með verkfærum rökfræðinnar er þannig til einskis, og í raun vanvirðing við höfundinn. Verkið er eins og fljótandi sápa sem rennur í gegn um rifur rökfræðibúrsins sem Greiningardeildin reynir að smíða því. Rökfræði hefur alltaf verið og verður alltaf fullkomlega vanmáttug gagnvart andlegri snilld í sínu tærasta formi.
Poetrix leikur sér að auki með formið. Eins og ekkert væri eðlilegra stekkur hann iðulega úr hversdagslegu ávarpi þar sem í raun aldrei er fullkomlega ljóst hver viðmælandinn er, („Ég sagði þér í síðustu viku ég elskaði þig...“) yfir í existensialíska einræðu þar sem fáránleiki hins innra sjálfs tekur öll völd („Eftir að hafa grafið djúpt í hugarfylgsnin, því ég veit ekkert hvað ég var að hugsa, þá fatta ég að ég var að hugsa um hvaða ofurkraft ég myndi velja ef ég mætti velja einn.“). Á meðan á lestrinum stendur verður lesandi ringlaður, og oft á tíðum byrjar lesandi jafnvel að draga eigin vitsmuni í efa. Hvað er þessi maður að segja? Um hvað er hann að tala? Veit hann kannski meira en hann vill láta í ljós? Liggur vandinn kannski hjá mér? Þetta eru tilfinningar og hugsanir sem rökgreining nær einfaldlega ekki utan um.
Sem einhverskonar rökfærsla, sem eitthvað vitrænt innlegg í tilveruna kolfellur greinin að sjálfsögðu, og háðið sem starfsmaður Greiningadeildar beitir í greiningu sinni („röksemd Poetrixar gengur fullkomlega upp“) er með öllu óþörf, og þeim tiltekna starfsmanni til minnkunar. Ég er auk þess viss um að Poetrix er fullkomlega meðvitaður um þetta sjálfur. Styrkleiki hans sem pistlahöfundur er ekki ísköld rökvísi eða djúpt samfélagslegt innsæi. Né heldur er það næmni fyrir samskiptum kynjana. Það er eitthvað allt annað. Hvað það er verður lesandinn að átta sig á sjálfur.
Ég krefst því þess að Tískubloggið beini þeim tilmælum til starfsmanna Greiningardeildarinnar að þeir þekki takmörk sín, að þeir greini framvegis verk á sínum eigin forsendum, en reyni ekki að meta allt í gegn um sinn eigin þrönga sjóndeildarhring.
Bestu kveðjur,
Lesandi sem stendur ekki á sama.
Ekki voru allir á eitt sáttir við greiningu Greiningardeildar Tískubloggsins á grein Poetrix sem birtist hér nýverið.
Einum lesanda sárnaði svo túlkun Greiningardeildar að hann sendi inn sína eigin.
Tískubloggið fagnar að sjálfsögðu öllum málefnalegum skoðanaskiptum um skrif Bleikt.is, og það er von ritstjórnar að innsenda greinin muni auka enn frekar skilning ykkar á efni greinarinnar.
Höfundur lesendabréfsins stundar einnig mastersnám.
xoxo
-h
***
Tískubloggið, höfuðstöðvar
Stigahöfði 3
102 Reykjavík
Afrit sent til: Greiningardeildar Tískubloggsins
Til þeirra sem málið varðar,
Ég skrifa vegna nýbirtar skýrslu Greiningardeildar Tískubloggins um skrif Poetrix á Bleikt.is. Mér er gjörsamlega ofboðið, og hér á eftir fylgja alvarlegar athugasemdir við skýrsluna. Ég vona að málinu verði beint í réttan farveg í framhaldinu og vona að finna megi viðunandi lausn á því.
Aðferðin sem deildin beitir er vægast sagt fráleit. Og ekki aðeins er aðferðafræðinni ábótavant, heldur reynir skýrsluhöfundur að meta skrif Poetrix sem eitthvað sem þau eru alls ekki. Skrif Poetrix eru lifandi, á stöðugri hreyfingu, og því ber að nálgast þau sem lífræna heild. Vísindaleg/rökfræðileg smættun dugar skammt, því hver hluti þessa haganlega smíðaða þrekvirkis er borinn upp af öllu verkinu og öfugt. Heildræn hugsun er í öndvegi. Skrif hans eru á mörkum listar og heimspeki, er ætlað að skýra og fræða, en um leið að koma róti á tilfinningarnar. Sé þeim þrýst í rökfræðilegan búning á jafn galgopalegan hátt og Greiningardeild Tískubloggsins gerir sig seka um, er hætta á að kjarninn og inntakið í hugsun Poetrix glatist.
Niðurstaða hans er vissulega sú að konur séu ófærar um að læra einföldustu samskiptamynstur, en hann nálgast þá niðurstöðu úr mörgum ólíkum áttum. Hann slær henni því sitt á hvað fram sem spurningu og sem staðhæfingu. Hann blandar sínum eigin reynsluheimi saman við uppgang jarðkringlunnar, Albert Einstein og James Bond myndir. Að ætla að niðurnjörva textann með verkfærum rökfræðinnar er þannig til einskis, og í raun vanvirðing við höfundinn. Verkið er eins og fljótandi sápa sem rennur í gegn um rifur rökfræðibúrsins sem Greiningardeildin reynir að smíða því. Rökfræði hefur alltaf verið og verður alltaf fullkomlega vanmáttug gagnvart andlegri snilld í sínu tærasta formi.
Poetrix leikur sér að auki með formið. Eins og ekkert væri eðlilegra stekkur hann iðulega úr hversdagslegu ávarpi þar sem í raun aldrei er fullkomlega ljóst hver viðmælandinn er, („Ég sagði þér í síðustu viku ég elskaði þig...“) yfir í existensialíska einræðu þar sem fáránleiki hins innra sjálfs tekur öll völd („Eftir að hafa grafið djúpt í hugarfylgsnin, því ég veit ekkert hvað ég var að hugsa, þá fatta ég að ég var að hugsa um hvaða ofurkraft ég myndi velja ef ég mætti velja einn.“). Á meðan á lestrinum stendur verður lesandi ringlaður, og oft á tíðum byrjar lesandi jafnvel að draga eigin vitsmuni í efa. Hvað er þessi maður að segja? Um hvað er hann að tala? Veit hann kannski meira en hann vill láta í ljós? Liggur vandinn kannski hjá mér? Þetta eru tilfinningar og hugsanir sem rökgreining nær einfaldlega ekki utan um.
Sem einhverskonar rökfærsla, sem eitthvað vitrænt innlegg í tilveruna kolfellur greinin að sjálfsögðu, og háðið sem starfsmaður Greiningadeildar beitir í greiningu sinni („röksemd Poetrixar gengur fullkomlega upp“) er með öllu óþörf, og þeim tiltekna starfsmanni til minnkunar. Ég er auk þess viss um að Poetrix er fullkomlega meðvitaður um þetta sjálfur. Styrkleiki hans sem pistlahöfundur er ekki ísköld rökvísi eða djúpt samfélagslegt innsæi. Né heldur er það næmni fyrir samskiptum kynjana. Það er eitthvað allt annað. Hvað það er verður lesandinn að átta sig á sjálfur.
Ég krefst því þess að Tískubloggið beini þeim tilmælum til starfsmanna Greiningardeildarinnar að þeir þekki takmörk sín, að þeir greini framvegis verk á sínum eigin forsendum, en reyni ekki að meta allt í gegn um sinn eigin þrönga sjóndeildarhring.
Bestu kveðjur,
Lesandi sem stendur ekki á sama.
Saturday, February 5, 2011
Greiningardeild Tískubloggsins greinir málin
Hola lovers,
Það er með miklu stolti sem ég kynni ykkur nýstofnaða Greiningardeild Tískubloggsins. Meðlimir hennar eru fjölmargir fræðimenn úr ýmsum áttum og gestapenninn að þessu sinni er hálfnaður með mastersnám í heimspeki og nemur jafnframt fyrirbærafræði samskipta, en lokaritgerð hans ber titilinn „Afstaða mín til „hennar" með vísun í atvikið sem átti sér stað í haust sem leið án þess að farið sé í grafgötur með það að sumarið þar áður særði hún tilfinningar mínar en hefur enn ekki séð ástæðu til að biðjast forláts."
Hann hlýtur jafnframt þann vafasama heiður að vera fyrsti karlkyns gestapenni Tískubloggsins.
xoxo
-h
Megintesa höfundar er eftirfarandi: Konur eru algjörlega ófærar um að læra einföldustu samskiptamynstur.
Þessu til rökstuðnings eru gefin fimm skýr og skorinort dæmi úr hversdagslífinu, sem sýna hvernig konur misskilja ætlun karla út í eitt. Helsti ljóður kvenna er að ætla karlinum eilíft aðra hugsun en einmitt það sem hann segir. Karlar eru nefnilega bókstafstrúar er kemur að samskiptum. Þeir mæla aldrei undir rós, og segja einatt það sem þeir meina. Ætla mætti að þeir hugsi beinlínis upphátt, og þegar maður veltir þessu fyrir sér þá er þetta auðvitað ómetanlegur kostur.
Áður en komið er að megintesunni, ófærni kvenna um að læra einföldustu samskiptamynstur, útskýrir höfundur hvað liggur raunverulega að baki þessara hugleiðinga. Nefnilega þversögn jafnréttisbaráttunnar af hálfu kvenna. Þær hafa í gegnum aldirnar barist fyrir margvíslegum réttindum en gleyma að láta þess getið að í krafti kyngervi síns njóti þær ýmissa forréttinda. Dæmi:
Raunar virðist höfundi konur vera svo mótsagnakenndar að þær viti í raun og veru ekki sjálfar hvað þær vilja út úr samskiptum sínum við karla (Greiningardeildin gefur sér að pistill Poetrixar sé ætlaður gagnkynhneigðum konum).
Hér gefur að líta rökfærsla greinarhöfundar fyrir tesunni:
A. Þú veist af því ef ég hef sagt þér það, annars er það ekki raunverulegt.
Þessi óorðaða hugsun höfundar (sem er lýst með dæmum, en ekki sögð beinum orðum) er mögnuð tilvísun í írska heimspekinginn George Berkeley sem á fyrri hluta 18. aldar hélt því fram að tilvist hluta fælist með dularfullum hætti í skynjun þeirra. Forsenda A sýnir hins vegar kankvíslega hvernig kveneðlið sjálft afhjúpar þessa röksemd Berkeleys sem mótsögn og, í framhaldinu, hversu auðveldlega megi leysa þessa mótsögn með því að snúa hugsuninni á bak við hana á hvolf og skoða hana í nýju ljósi (það var þá eftir öllu, konur sjá allt á haus!):
Ekki gera honum upp skoðun. Þetta reynist konum lífsins ómögulegt að skilja. Þær reyna alltaf að rangtúlka allt sem karlinn segir, helst þannig að hann sé að gera lítið úr eða hafna henni. Konur lifa í þeirri trú að þegar maður segi eitthvað, þá þýði það einhverra hluta vegna að maður meini eitthvað allt annað. En niðurstaðan af forsendu A, sem jafnframt er afbygging fullyrðingar Berkeleys „esse est percipi“ (að vera er að vera skynjaður), er:
Segi =Meina.
B. Ákvörðun≠Fall eða uppgangur jarðarkringlunnar.
Mýmörg dæmi eru um það, þó höfundur nefni aðeins nokkur, að konur virðast sjálfar ekki geta sagt hvað þær meina þegar karl og kona eru sest upp í bíl og ætla að bregða sér út að borða (á þessum tímapunkti sýnist Greiningardeildinni augljóst að þau hafi þegar tekið þá ákvörðun að snæða saman). En það er alltaf sama sagan, konan veit aldrei hvað hana langar í. Konur ættu alvarlega að taka þessi réttmætu gagnrýni til sín og koma sér að efninu þegar hann spyr hvað (eða hvar) hana langi til að borða.
Þetta er einmitt þekkt öngstræti margra hjónabanda (Poetrix gerir reyndar einungis að því skóna að í hans tilfelli eigi þetta við um kærustur, en Greiningardeildin getur staðfest að þessir örðugleikar hrjá einnig harðgift hjón) sem margur ratar í, dag hvern um kvöldmatarleytið.
Meginniðurstaða B er því tilvísun í A.
Ákvörðun=A.
C. Hrós≠Gjaldmiðill.
Konur líta á hrós sem gjaldmiðil, og þær umgangast hann eins og fíkill. Hefðu þær tekið til sín ábendingu A væri þeim hins vegar ljóst að hafi karlinn á annað borð hælt eða hrósað á konunni, þá stendur sú yfirlýsing þangað til annað kemur í ljós. Það er því einungis tilefni leiðinda og óþarfra endurtekninga að biðja um hrós á hrós ofan, þegar hann er löngu búinn að segja henni að hann kveiki á henni (og af hverju væri hann þá á annað borð að fara út að borða með henni?). Hann gæti til dæmis áður hafa nefnt að hún gerði hann graðan, o.s.frv., o.s.frv. Sjái hann hins vegar ástæðu til að tjá henni hug sinn í formi hróss á nýjan leik, þá verði hún auðvitað fyrst til að frétta af því. Hún á bara ekki að vera eins og fíkill að bíða eftir skammtinn sinn. Af því sem sagt hefur verið leiðir að: Ef A, þá C.
A→C.
D. Súpermanpælingin=A.
Fjórða röksemdin er snúin. Greiningardeildin viðurkennir það fúslega. Hjónin, eða parið, eru ekki lengur úti að borða, heldur eru þau stödd fyrir framan kvikmyndatjald eða sjónvarpsskjá (það kemur ekki fram hvort). Ef hana langar á þessari stundu að vita hvað hann sé að hugsa, þá er núna ekki rétta stundin til að vekja máls á því. Hann væri löngu búinn að því ef hugsunin væri nógu merkileg. Því eins og búið er að sýna fram á þá, í krafti A, er Segi =Meina. Þess vegna vitum við, án þess að það brjóti í bága við lögmál rökfræðinnar, að Segi ekki=Meina ekki.
Súpermanpælingin & A = ¬A.
E. Hint→¬Hugsunarlestur.
Það er oft sem kona þarfnast aðhlynningar en kann ekki að biðja um hjálp. Næstu helgi er Poetrix að horfa á leikinn, kominn fyrir framan sjónvarpið í uppáhaldsstólnum með fjarstýringarnar í annarri. Ef hún telur að núna sé stundin til þess að segja honum frá einhverju úr sínu lífi, að hún sé þreytt eða að henni verki í líkamanum, þá sjáum við í ljósi þess sem búið er að segja að best væri fyrir báða aðila að hún færi ekki eilíft eins og köttur í kringum heitan grautinn um alla skapaða hluti, heldur kæmi sér beint að efninu. Ef hún segist vera þreytt, þá gengur hann auðvitað út frá því að hún ætli að leggja sig, en ekki að eitthvað meira ami að. Hvenær gaf hann sig út fyrir að lesa hugsanir, og hvers vegna ætti hann að beita þeim ofurmennisskrafti einmitt þegar hann er að horfa á leikinn? Neitun ofangreindra punkta, A, B, eða C, jafngildir það sem Poetrix gefur því rökfræðilega heiti Hint, með skírskotun til enskrar merkingar þess orðs (vísbending). En téð yrðing jafngildir ekki hugsunarlestri og getur því ekki, í krafti áðurnefndra raka, gert kröfu til slíks.
¬A V ¬ C V ¬D = Hint
Það gefur því auga leið, og þarf ekki að útskýra frekar, að
(¬A V ¬ C V ¬D = Hint)→¬Hugsunarlestur.
Greiningardeildin vill því meina, og telur sig hafa sannað, að röksemd Poetrixar gengur fullkomlega upp og eftir stendur niðurstaðan sem náttúruleg afleiðsla gildrar rökfærslu.
(Segi=Meina) & (Ákvörðun=A) & A→C & (Súpermanpælingin & A = ¬A) & ([¬A V ¬C V ¬D = Hint] →¬Hugsunarlestur) = N
N. Konur eru algjörlega ófærar um að læra einföldustu samskiptamynstur.
Það er með miklu stolti sem ég kynni ykkur nýstofnaða Greiningardeild Tískubloggsins. Meðlimir hennar eru fjölmargir fræðimenn úr ýmsum áttum og gestapenninn að þessu sinni er hálfnaður með mastersnám í heimspeki og nemur jafnframt fyrirbærafræði samskipta, en lokaritgerð hans ber titilinn „Afstaða mín til „hennar" með vísun í atvikið sem átti sér stað í haust sem leið án þess að farið sé í grafgötur með það að sumarið þar áður særði hún tilfinningar mínar en hefur enn ekki séð ástæðu til að biðjast forláts."
Hann hlýtur jafnframt þann vafasama heiður að vera fyrsti karlkyns gestapenni Tískubloggsins.
xoxo
-h
***
Greiningardeild Tískubloggsins tók að sér að rýna í vísindalegar hugleiðingar Poetrixar, málsvara karlpeningsins á vefritinu Bleikt.is, en hann skrifar í nýlegri færslu um fimm atriði sem konur eru ófærar um, sjá hér. Eftir lesturinn er ljóst að óþarfi er að lesa á milli línanna, eins og pistlar á lífsstílavefjum krefjast oft á tíðum (annars sér lesandinn neysluhyggju, hlutgervingu minnihlutahópa eða markaðsvæðingu þar sem slíkt er ekki að finna), því allar hugleiðingar höfundar eru ítarlega rökstuddar.Megintesa höfundar er eftirfarandi: Konur eru algjörlega ófærar um að læra einföldustu samskiptamynstur.
Þessu til rökstuðnings eru gefin fimm skýr og skorinort dæmi úr hversdagslífinu, sem sýna hvernig konur misskilja ætlun karla út í eitt. Helsti ljóður kvenna er að ætla karlinum eilíft aðra hugsun en einmitt það sem hann segir. Karlar eru nefnilega bókstafstrúar er kemur að samskiptum. Þeir mæla aldrei undir rós, og segja einatt það sem þeir meina. Ætla mætti að þeir hugsi beinlínis upphátt, og þegar maður veltir þessu fyrir sér þá er þetta auðvitað ómetanlegur kostur.
Áður en komið er að megintesunni, ófærni kvenna um að læra einföldustu samskiptamynstur, útskýrir höfundur hvað liggur raunverulega að baki þessara hugleiðinga. Nefnilega þversögn jafnréttisbaráttunnar af hálfu kvenna. Þær hafa í gegnum aldirnar barist fyrir margvíslegum réttindum en gleyma að láta þess getið að í krafti kyngervi síns njóti þær ýmissa forréttinda. Dæmi:
• Konur geta t.d. fengið hundruð fullnæginga á örfáum tímum, gegnum geirvörturnar, varirnar og jafnvel algjörlega án snertingar ef rétt er staðið að verki.
Fullnæging karla? Svona max 7-10 sekúndur ef [maður er] með 30 ára doktorsmenntun í tantrafræðum, oftast eftir svona klukkustundar vinnu. Launakjör sem jafnast á við barnaþrælkunarvinnutaxta. Þarna erum við komin með málsstað fyrir feministafélagið.(Það berst fyrir jafnrétti þó það sé með hlutdrægt nafn. Löng saga [eftir því sem Poetrix kemst næst]).
• Konur eru yfirhöfuð fallegri, lykta betur og [eru] skemmtilegri en karlar.
Raunar virðist höfundi konur vera svo mótsagnakenndar að þær viti í raun og veru ekki sjálfar hvað þær vilja út úr samskiptum sínum við karla (Greiningardeildin gefur sér að pistill Poetrixar sé ætlaður gagnkynhneigðum konum).
Hér gefur að líta rökfærsla greinarhöfundar fyrir tesunni:
A. Þú veist af því ef ég hef sagt þér það, annars er það ekki raunverulegt.
Þessi óorðaða hugsun höfundar (sem er lýst með dæmum, en ekki sögð beinum orðum) er mögnuð tilvísun í írska heimspekinginn George Berkeley sem á fyrri hluta 18. aldar hélt því fram að tilvist hluta fælist með dularfullum hætti í skynjun þeirra. Forsenda A sýnir hins vegar kankvíslega hvernig kveneðlið sjálft afhjúpar þessa röksemd Berkeleys sem mótsögn og, í framhaldinu, hversu auðveldlega megi leysa þessa mótsögn með því að snúa hugsuninni á bak við hana á hvolf og skoða hana í nýju ljósi (það var þá eftir öllu, konur sjá allt á haus!):
Ekki gera honum upp skoðun. Þetta reynist konum lífsins ómögulegt að skilja. Þær reyna alltaf að rangtúlka allt sem karlinn segir, helst þannig að hann sé að gera lítið úr eða hafna henni. Konur lifa í þeirri trú að þegar maður segi eitthvað, þá þýði það einhverra hluta vegna að maður meini eitthvað allt annað. En niðurstaðan af forsendu A, sem jafnframt er afbygging fullyrðingar Berkeleys „esse est percipi“ (að vera er að vera skynjaður), er:
Segi =Meina.
B. Ákvörðun≠Fall eða uppgangur jarðarkringlunnar.
Mýmörg dæmi eru um það, þó höfundur nefni aðeins nokkur, að konur virðast sjálfar ekki geta sagt hvað þær meina þegar karl og kona eru sest upp í bíl og ætla að bregða sér út að borða (á þessum tímapunkti sýnist Greiningardeildinni augljóst að þau hafi þegar tekið þá ákvörðun að snæða saman). En það er alltaf sama sagan, konan veit aldrei hvað hana langar í. Konur ættu alvarlega að taka þessi réttmætu gagnrýni til sín og koma sér að efninu þegar hann spyr hvað (eða hvar) hana langi til að borða.
Þetta er einmitt þekkt öngstræti margra hjónabanda (Poetrix gerir reyndar einungis að því skóna að í hans tilfelli eigi þetta við um kærustur, en Greiningardeildin getur staðfest að þessir örðugleikar hrjá einnig harðgift hjón) sem margur ratar í, dag hvern um kvöldmatarleytið.
Meginniðurstaða B er því tilvísun í A.
Ákvörðun=A.
C. Hrós≠Gjaldmiðill.
Konur líta á hrós sem gjaldmiðil, og þær umgangast hann eins og fíkill. Hefðu þær tekið til sín ábendingu A væri þeim hins vegar ljóst að hafi karlinn á annað borð hælt eða hrósað á konunni, þá stendur sú yfirlýsing þangað til annað kemur í ljós. Það er því einungis tilefni leiðinda og óþarfra endurtekninga að biðja um hrós á hrós ofan, þegar hann er löngu búinn að segja henni að hann kveiki á henni (og af hverju væri hann þá á annað borð að fara út að borða með henni?). Hann gæti til dæmis áður hafa nefnt að hún gerði hann graðan, o.s.frv., o.s.frv. Sjái hann hins vegar ástæðu til að tjá henni hug sinn í formi hróss á nýjan leik, þá verði hún auðvitað fyrst til að frétta af því. Hún á bara ekki að vera eins og fíkill að bíða eftir skammtinn sinn. Af því sem sagt hefur verið leiðir að: Ef A, þá C.
A→C.
D. Súpermanpælingin=A.
Fjórða röksemdin er snúin. Greiningardeildin viðurkennir það fúslega. Hjónin, eða parið, eru ekki lengur úti að borða, heldur eru þau stödd fyrir framan kvikmyndatjald eða sjónvarpsskjá (það kemur ekki fram hvort). Ef hana langar á þessari stundu að vita hvað hann sé að hugsa, þá er núna ekki rétta stundin til að vekja máls á því. Hann væri löngu búinn að því ef hugsunin væri nógu merkileg. Því eins og búið er að sýna fram á þá, í krafti A, er Segi =Meina. Þess vegna vitum við, án þess að það brjóti í bága við lögmál rökfræðinnar, að Segi ekki=Meina ekki.
Súpermanpælingin & A = ¬A.
E. Hint→¬Hugsunarlestur.
Það er oft sem kona þarfnast aðhlynningar en kann ekki að biðja um hjálp. Næstu helgi er Poetrix að horfa á leikinn, kominn fyrir framan sjónvarpið í uppáhaldsstólnum með fjarstýringarnar í annarri. Ef hún telur að núna sé stundin til þess að segja honum frá einhverju úr sínu lífi, að hún sé þreytt eða að henni verki í líkamanum, þá sjáum við í ljósi þess sem búið er að segja að best væri fyrir báða aðila að hún færi ekki eilíft eins og köttur í kringum heitan grautinn um alla skapaða hluti, heldur kæmi sér beint að efninu. Ef hún segist vera þreytt, þá gengur hann auðvitað út frá því að hún ætli að leggja sig, en ekki að eitthvað meira ami að. Hvenær gaf hann sig út fyrir að lesa hugsanir, og hvers vegna ætti hann að beita þeim ofurmennisskrafti einmitt þegar hann er að horfa á leikinn? Neitun ofangreindra punkta, A, B, eða C, jafngildir það sem Poetrix gefur því rökfræðilega heiti Hint, með skírskotun til enskrar merkingar þess orðs (vísbending). En téð yrðing jafngildir ekki hugsunarlestri og getur því ekki, í krafti áðurnefndra raka, gert kröfu til slíks.
¬A V ¬ C V ¬D = Hint
Það gefur því auga leið, og þarf ekki að útskýra frekar, að
(¬A V ¬ C V ¬D = Hint)→¬Hugsunarlestur.
Greiningardeildin vill því meina, og telur sig hafa sannað, að röksemd Poetrixar gengur fullkomlega upp og eftir stendur niðurstaðan sem náttúruleg afleiðsla gildrar rökfærslu.
(Segi=Meina) & (Ákvörðun=A) & A→C & (Súpermanpælingin & A = ¬A) & ([¬A V ¬C V ¬D = Hint] →¬Hugsunarlestur) = N
N. Konur eru algjörlega ófærar um að læra einföldustu samskiptamynstur.
Thursday, February 3, 2011
bleikt.is - vefur fyrir drottningar með réttindi og typpi
Hola lovers,
Einsog þið vitið þá er Bleikt.is vefur fyrir drottningar, og þó að ég geti rakið ættir langalangalangalangalangalangalangalangalangalangaömmu minnar til Danmerkur og hafi sterklega á tilfinningunni að ég sé af konungsfólki komin, þá les ég vefinn nú samt þrátt fyrir að ég hafi bláa blóðið ekki skjalfest. (Ég bað Íslenska erfðagreiningu raunar að skjalfesta konunglegan uppruna minn, en þeir hafa hvorki svarað tölvupóstum mínum né ítrekunum þess efnis)
Því þó ég uppfylli tæknilega séð ekki alveg þessa lesendakríteríu þeirra, þá sagði Hlín Einars líka í eftirminnilegu viðtali við Fréttablaðið að vefurinn væri ekki fyrir konur sem þyrftu að berjast fyrir réttindum sínum, heldur fyrir konur með réttindi.
Og ég er einmitt með þrjú réttindi, nefnilega kosningarétt, erfðarétt ef foreldrar mínir skyldu taka uppá því að andast og svo sömdum við kærastinn nýlega um það að ég hefði forkaupsrétt á tölvunni hans ef hann ákveður að fá sér nýja, en það er hugmynd sem hann hefur gælt við í þónokkurn tíma.
Ég hélt því áhyggjulaus áfram mínu daglegu vafri um bleika landið, þar til ég rakst um daginn á greinarstúf sem vakti mér talsverða undrun, en það er greinin Hafið hann hreinan, drengir, sjá hér.
Því greinin fjallar um það hvernig halda á karlkynskynfærum hreinum og síðan ég las hana hef ég verið að brjóta heilann um það hvaða erindi slíkur pistill á á kvennasíðu.
Og eftir miklar vangaveltur hef ég komist að því að hinn æskilegi lesendahópur, eða hinn eiginlegi markhópur sem pennarnir á Bleikt.is skrifa fyrir, hljóti í raun að vera drottningar með réttindi og typpi.
[Innskot: Burtséð frá markhópi síðunnar og því hvort mér hafi yfirhöfuð verið leyfilegt að lesa þennan pistil, þá verð ég bara að fá að hrósa höfundi hans fyrir skrúðmælgi. Greinin er 338 orð að lengd, og hvorki meira né minna en 13 þessara orða eru mismunandi nöfn yfir typpi.
Ég sparaði ykkur ómakið við talninguna og tók þau saman hér að neðan.
1) Hið allra heilagasta
2) Jónssonurinn
3) Hann
4) Biskupinn
5) Simpansinn
6) Neðri hæðin
7) Hershöfðinginn
8) Njólinn
9) Gleðipinninn
10) Millilærahamarinn
11) Gírstöngin
12) Lókurinn
13) Apinn
Verði ykkur að góðu.]
Og í ljósi þessarar uppgötvunar minnar um æskilega lesendur síðunnar veit ég hreinlega ekki hvort mér sé óhætt að halda áfram að lesa vefinn.
Þannig að Hlín, ef þú lest þetta, viltu vera svo væn að svara því hérna í kommentakerfinu?
Takk.
En ef athuganir mínar eiga við rök að styðjast og þetta reynist vera raunin, þá legg ég til að þú breytir nafni síðunnar hið snarasta í:
Bleikt.is - Vefur fyrir drottningar með réttindi og typpi.
Það er þægilegt og þjált, og kemur eflaust í veg fyrir mikinn misskilning í framtíðinni.
xoxo
-h
Einsog þið vitið þá er Bleikt.is vefur fyrir drottningar, og þó að ég geti rakið ættir langalangalangalangalangalangalangalangalangalangaömmu minnar til Danmerkur og hafi sterklega á tilfinningunni að ég sé af konungsfólki komin, þá les ég vefinn nú samt þrátt fyrir að ég hafi bláa blóðið ekki skjalfest. (Ég bað Íslenska erfðagreiningu raunar að skjalfesta konunglegan uppruna minn, en þeir hafa hvorki svarað tölvupóstum mínum né ítrekunum þess efnis)
Því þó ég uppfylli tæknilega séð ekki alveg þessa lesendakríteríu þeirra, þá sagði Hlín Einars líka í eftirminnilegu viðtali við Fréttablaðið að vefurinn væri ekki fyrir konur sem þyrftu að berjast fyrir réttindum sínum, heldur fyrir konur með réttindi.
Og ég er einmitt með þrjú réttindi, nefnilega kosningarétt, erfðarétt ef foreldrar mínir skyldu taka uppá því að andast og svo sömdum við kærastinn nýlega um það að ég hefði forkaupsrétt á tölvunni hans ef hann ákveður að fá sér nýja, en það er hugmynd sem hann hefur gælt við í þónokkurn tíma.
Því greinin fjallar um það hvernig halda á karlkynskynfærum hreinum og síðan ég las hana hef ég verið að brjóta heilann um það hvaða erindi slíkur pistill á á kvennasíðu.
Og eftir miklar vangaveltur hef ég komist að því að hinn æskilegi lesendahópur, eða hinn eiginlegi markhópur sem pennarnir á Bleikt.is skrifa fyrir, hljóti í raun að vera drottningar með réttindi og typpi.
[Innskot: Burtséð frá markhópi síðunnar og því hvort mér hafi yfirhöfuð verið leyfilegt að lesa þennan pistil, þá verð ég bara að fá að hrósa höfundi hans fyrir skrúðmælgi. Greinin er 338 orð að lengd, og hvorki meira né minna en 13 þessara orða eru mismunandi nöfn yfir typpi.
Ég sparaði ykkur ómakið við talninguna og tók þau saman hér að neðan.
1) Hið allra heilagasta
2) Jónssonurinn
3) Hann
4) Biskupinn
5) Simpansinn
6) Neðri hæðin
7) Hershöfðinginn
8) Njólinn
9) Gleðipinninn
10) Millilærahamarinn
11) Gírstöngin
12) Lókurinn
13) Apinn
Verði ykkur að góðu.]
Og í ljósi þessarar uppgötvunar minnar um æskilega lesendur síðunnar veit ég hreinlega ekki hvort mér sé óhætt að halda áfram að lesa vefinn.
Þannig að Hlín, ef þú lest þetta, viltu vera svo væn að svara því hérna í kommentakerfinu?
Takk.
En ef athuganir mínar eiga við rök að styðjast og þetta reynist vera raunin, þá legg ég til að þú breytir nafni síðunnar hið snarasta í:
Bleikt.is - Vefur fyrir drottningar með réttindi og typpi.
Það er þægilegt og þjált, og kemur eflaust í veg fyrir mikinn misskilning í framtíðinni.
xoxo
-h
Subscribe to:
Posts (Atom)